“بیانیه رسمی دکتر کامران یثربی درباره افتراهای انجمن فرویدی”

من، پارمیدا شجاعی‌مهر، شش سال از عمر خویش را در محضر استادی گذراندم که جز راستی نیاموخت و جز نیکی نکاشت.
او، در صداقت چون آینه، در اخلاق چون کوه، و در مهر چون پدر، حضوری استوار داشت.
بذر دانشی که در دل ما افشاند، آبی جز خلوص و اندیشه نیک نداشت.

اما چه بسیارند آنان که از دور، سنگ به درخت بارور می‌زنند، بی‌آنکه طعم میوه‌اش را چشیده باشند.
حسرت، گاه جامه‌ای از تهمت بر تن می‌کند و کینه، زبان را به داوری ناحق می‌کشاند.
به اینان می‌گویم:
آیینه را پیش رو بگیرید، غبار از آن بزدایید، و پیش از سنجش دیگری، سیرت خویش ببینید.

راستی، همچون خورشید است؛ هر که تاب دیدنش ندارد، به سایه پناه می‌برد.
باشد که روزی، گرمای این خورشید، یخ کینه‌ها را آب کند و حقیقت، چشمان بسته را بگشاید.

باسلام و احترام
اینجانب زهرا مسافر با افتخار اعلام می‌کنم که در تمام سال‌هایی که افتخار شاگردی دکتر کامران یثربی را داشته‌ام، جز صداقت، انسانیت، و پایبندی عمیق به اصول اخلاقی چیزی از ایشان ندیده‌ام. شخصیت بی‌بدیل و شرافت علمی ایشان بر هر کسی که حتی یک‌بار با او همکاری کرده باشد، روشن و آشکار است. تاریخ علمی این کشور، نام دکتر یثربی را به‌عنوان الگویی از دانش، اخلاق و تعهد، با افتخار به یاد خواهد داشت. امروز بیش از هر زمان دیگری در کنار استاد خود می‌ایستم و از ایشان حمایت می‌کنم، چرا که حقیقت همیشه پابرجا خواهد ماند.